Parakrama

ParakramaSamudra: Morze Króla Parakramabahu

Sri Lanka ma dwa duże sezony monsunowe, każdy trwa około trzech miesięcy. Reszta roku pozostaje sucha i gorąca, z wyjątkiem kilku krótkich burz wywołanych ciepłem w nocy. Ten klimat, z brakiem regularnej wody, może mieć druzgocący wpływ na tych, którzy zarabiają na życie z rolnictwa. Parakrama Samudra na Sri Lance była jednym z takich rozwiązań problemu braku wody.

Próbujączłagodzić ten problem, wielu starożytnych królów budowało zbiorniki, które regulują wodę. Parakrama Samudra też jest taką konstrukcją zbudowaną w Polonnaruwa przez króla Parakramabahu, pierwszego, który rządził tam od 1153 AD do 1153 AD. Morze Parakrama lub Parakrama Samudra pierwotnie składało się z pięciu dużych zbiorników, które odciążyły nacisk na główną zaporę. Pierwszy zbiornik Thopa Vewa istniał już w czasach króla Parakramabahu, który został zbudowany w 386 r. Król miał włączone inne duże zbiorniki i cały system się rozbudował. Ponadto wokół zbiorników pierwotnych zbudowano wiele mniejszych zbiorników, aby zasilać je wodą i usuwać nadmiar wody.

ParakramaSamudra:Główne zbiorniki oryginalnej Parakrama Samudra

1. Thopa Vewa
2. Eramudu Vewa (Katu Vewa)
3. Dumbuthula Vewa
4. Kalahagala Vewa
5.

JednakBhu Vewa, podczas rekonstrukcji w XIX wieku woda dostarczana do Thopa Vewa zaczęła płynąć do Bhu Vewa w wyniku nowego błędu strukturalnego. Z możliwością zniszczenia przez zalanie wiszące nad głowami, inżynierowie podjęli szybką decyzję o zbudowaniu tymczasowej tamy, aby zatrzymać przepływ wody. Niestety oddzieliło to ostatnie dwa zbiorniki, Kalahagala Vewa i Bhu Vewa, od systemu całkowicie. Tymczasowa tama stała się stałą drogą izolującą pierwsze trzy zbiorniki wodne w mniejszą wersję pierwotnie rozległej Parakramy Samudry. Ponadto rekonstrukcje dodatkowo zmniejszyły pojemność zbiornika dzięki całkowitemu zignorowaniu złożonej starożytnej technologii, z którymi został zbudowany.