Kithul Treacle (Kithul Pani)

Kitul Treacle (znany również jako Kithul Treacle) jest wytwarzany z soku ekstrahowanego z kwiatostanu palmy kitul, Caryota urens, który rośnie na Sri Lance. melasa jest zrobiona z czystego soku gotowanego do słodyczy, ciemnobrązowy syrop, gęsty i słodki w smaku, o smaku przypominającym daktyle z lekką nutą karmelu. Jest tradycyjnie spożywany z twarogiem, tradycyjnym jogurtem bawolego ze Sri Lanki. Gdy sok jest gotowany, produkuje również surowy cukier zwany jaggery.Kitul jest jednym z rodzimych cukrów Sri Lanki (cukier trzcinowy nie był obecny w kraju przed kolonizacją). melasa urenów Caryota jest często używana do pieczenia, a także służy jako słodzik w potrawach spożywczych i napojach, takich jak napary ziołowe. Kitul ma znacznie niższą zawartość kalorii niż cukier trzcinowy i wysoką zawartość składników odżywczych: zawiera cukry redukujące, które zapewniają, że syrop przechodzi przez organizm, a nie jest przechowywany. Jest powszechnym składnikiem medycyny ajurwedyjskiej i dobrym alternatywnym słodzikiem dla diabetyków.

Kitul zawiera również wiele niezbędnych witamin i minerałów, w tym żelazo, witaminę C, wapń i fosfor. Gdy sok jest świeży i pozostawiony do fermentacji, sok kitul jest podstawą tradycyjnego octu i toddy, lokalnego lekko alkoholowego napoju. Rdzin urenów Caryota służy do produkcji mąki, cennej formy jedzenia na Sri Lance. Wiele rytuałów i wierzeń jest związanych z drzewem Caryota urens. Niektóre z tych praktyk przyczyniły się do zachowania tego gatunku drzew, zapobiegając w ten sposób wyginięciu. Jeden z takich rytuałów polega na pozostawieniu pierwszego kwiatu drzewa Kitul na cześć bóstw. Zapewnia to, że będą nasiona, a zatem można uprawiać nową generację urenów Caryota.

Dla mieszkańców Sri Lanki stukanie kwiatu w celu uzyskania soku to sztuka i technika, której należy się nauczyć. Te tajne techniki były przekazywane z pokolenia na pokolenie na przestrzeni wieków. W pomyślny dzień, tapper rozpocznie budowę bambusowej drabiny przymocowanej do drzewa Kitul, aby dotrzeć do kwiatu i usunąć jego kopertę. Otwarty kwiat pozostawia się na kilka dni, po czym tapper powraca i tnie kwiat od 70 cm do 30 cm; następnie wiąże nić na końcu ciętych kwiatostanów. Kilka dni później tapper nakłada mieszankę przypraw na ścięty koniec kwiatostanu, co zapewnia, że drzewo wyda więcej soku, a tym samym więcej melasy. Żadna część drzewa Kitul nie marnuje się: pień i liście służą do karmienia słoni. Dodatkowo, gdy drzewo przestało dawać sok i stanie się starzeje (około 12-15 lat), drewno jest wykorzystywane do dekoracji i wielu artykułów gospodarstwa domowego.

Wydobycie Kitul to 2000-letnia tradycja Sri Lanki, a tradycyjne obszary produkcji obejmują Góry Centralne Sri Lanki, obszar Kotmale, wsie Halpola i Kitulgala, ten ostatni nazwany na cześć stukania jednego z pierwszych drzew Kitul. Mieszkańcy wiejskiej Sri Lanki szanują drzewo Kitul, ponieważ dostarcza wiele darów od natury w postaci soku, mąka, drzewny, i włókno. Kolonizacja zniszczyła znaczną część naturalnej różnorodności biologicznej kraju i jego bogate środowisko leśne. Przed kolonizacją i nadejściem cukru trzcinowego, Kitul był jednym z niewielu źródeł naturalnego cukru dla Sri Lanki. Ponadto, ponieważ znaczna część ziemi na Sri Lance została przekształcona w monokulturowanie plantacji herbaty w 1850 r., zmniejszona część ziemi była dostępna dla urenów Caryota. Dla niektórych społeczności wiejskich na Sri Lance sprzedaż melasy Kitul pozostaje głównym źródłem dochodu. Guayapi, firma uczciwego handlu, która współpracuje bezpośrednio z tradycyjnymi syngaleskimi ludami Forest Garden w górskim regionie centralnym na Sri Lance produkuje około 5000 litrów Kitul rocznie, chociaż sok jest również przetwarzane i zbierane przez inne grupy.